شعله های افتخارآمیز آذرآبادگان، همواره فروزان و گرامی باد

کشورهای مختلف در سرتاسر دنیا ، کم و بیش دارای یادگارهای گوناگون تاریخی هستند ، که برای خودشان حائز اهمیت خاصی است . سرزمین بزرگ و کهنی مانند ایران آریائی ما نیز ، یکی از معدود ممالک گیتی است ، که از مناسبت های متنوع و افتخار برانگیز تقویمی زیادی آکنده می باشد . با توجه به سوابق طولانی زیست انسان در ایران ، و تاریخ بسیار غنی آن که مملو از رویدادهای مختلف فرهنگی و اجتماعی است ؛ و نیز آداب و سنن اختصاصی کشور ، که از میزان تخمینی قدمت شکل گیری آن سخن می گوید ؛ و نیز بزرگی وسعت آن و حجم زیاد جمعیت اش ، که به انواع مختلف و متنوع اقوامی تقسیم می شوند ؛ که هر یک دارای زبان و فرهنگ و آداب و رسوم خاص  خویش در چهار جهت مملکت می باشند ؛ طبیعی به نظر می رسد که کشوری با چنین ویژگی های اختصاصی ، برتری های فراوانی نسبت به بیشتر سرزمین های دیگر داشته باشد .

مملکتی که نزدیک به سه هزار سال فقط تاریخ شاهنشاهی آن مرز پرگهر می باشد ؛ وخطه ای که حدود هفت هزار سال تاریخ مکتوب آن را ، می توان بر روی  سنگ نبشته های باقی مانده از دوران قبل از شکل گیری نخستین حکومتهای ایران ، که در درون غارها و بر روی کوههای آن به یادگار مانده است ملاحظه نمود . همه اینها افتخارات زیادی هستند ، که موقعیت فردی و اجتماعی ایرانیان در سراسر گیتی را ، نسبت به بقیه ساکنین آن ، بارزتر و واجد شرایط بیشتری جهت مباهات شهروندانش می گرداند . بر همین اساس ، ملت شریف ایران ، در هر گوشه ای از این کره خاکی که باشند ؛ مورد احترامات ویژه سایر ملل جهان قرار می گیرند ؛ و از اینکه آفریدگار یکتا چنین سرزمینی را به ایشان ارمغان کرده نموده به خود می بالند .

به گذشته های دور کاری نداریم ، در همین نزدیکی های نیم قرن اخیر ، سه مناسبت تقویمی فراموش نشدنی ، با فاصله های نزدیک به یکدیگر در میهنمان رخ داده اند ؛ که هر یک به نوبه خودش دارای اهمیت شایان توجهی است . این سه مورد مهم که در آذر ماه به وقوع پیوسته اند .

با آنکه به لحاظ جنس موضوع شان تفاوتهای زیادی با هم دارند ؛ ولی به سبب دو وجه اشتراک قابل توجه از اهمیت به سزائی برخوردار می باشند .

از قدیمی ترین رخداد این سه مورد ، تا آخرین آن مناسبت های فراموش نشدنی ، جلوه های میهن پرستانه موجود در آنهاست ، که موجب می گردند مردم ایران ، یک سر و گردن از دیگر مردمان این روزگار ، بلندتر – سرفرازتر و آبرومندتر از آنان به شمار بیایند .

جلوه های میهن پرستانه ای که در این سه مورد بسیار مهم حضور داشته و دارند ؛ اگر از بهترین رویدادهای جهان هستی نباشند ؟ یکی از والاترین آنها به مار می آیند . به نمایش در آمدن رشادت بی نظیر سربازان دلاور و جان برکف ایرانی ، که به رهبری و پیشتازی پادشاه فقید ایران ، محمد رضا شاه پهلوی ، آن سرباز نمونه و تاریخ ساز میهنمان ، در روز بیست و یکم آذرماه ، به میدان مبارزه با اشغالگرانی پای نهادند ؛ که نوکران حکومت آن موقع کشور کمونیستی شوروی سابق ، در خطه زرخیز آذرآبادگان رخنه کرده و آنرا به اشغال خویش در آورده بودند ؛ شتافتند و در همان روز تاریخی و فراموش نشدنی ، یکی از مهمترین  استانهای سرزمین باستانی ما را ، از شر حضور آن نوکران بیگانه رها نمودند ؛ و آبروی به باد رفته ایرانیان را به آنان باز گرداندند . تا که یک بار دیگر به جهانیان نشان بدهند ، که این ملت سربلند ، هرگز اجازه نخواهند داد ؛ که نیروهای مزدور بیگانگان بر مملکت شان بتازند و در آن جا خوش کنند !

مردم سرزمین کهنسال ما را چه شده است ؟ که اجازه داده و می دهند ؛ که مشتی آخوند بی اصالت و تازی پرست ، سه دهه کامل در میهن ایشان بمانند و ترکتازی بکنند ؟ پاسخ به هیچوجه سخت نیست . آن موقع که افتخار بزرگ آزادسازی آذرآبادگان به وقوع پیوست ؛ مرد میهن پرست بزرگی در میهنمان حضور داشت ، که از سرچشمه بی زوال عشق جاودانه اش به ایران ایرانی ، ریشه های درختان تناور ایرانیان پاکنژاد را نیز سیراب می ساخت و درس میهن پرستی به آنان می آموخت . اما اکنون ؟!!!!!

21 آذر 2571 آریائی هلند

محترم مومنی روحی

به اشتراک بگذارید:(کدنویسی این ابزارک)

:: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: ::